Kmin Rzymski Ter.

Kumin, kmin rzymski.
Nazwa botaniczna: Cuminum cyminum
Miejsce pochodzenia: Egipt
Część destylowana: Nasiona
Główne składniki: Aldehyd kuminowy (20 do 40%), gamma-terpinen (11 do 32%)
Rodzina botaniczna: Selerowate
Zapach: charakter przyprawy

Może być spożywany. 
Pamiętaj zawsze po rozcieńczeniu. 

Kmin to jednoroczna roślina zielna, prawdopodobnie pochodząca ze Wschodu, chociaż niektóre źródła podają Egipt jako miejsce jej pochodzenia. W tym kraju był używany w przeszłości ze względu na swoje właściwości lecznicze. W średniowieczu ta przyprawa była używana jako waluta i była bardzo cenioną przyprawą. W Afryce Północnej używa się go do przyprawiania wielu potraw, w tym kuskusu.

Właściwości terapeutyczne:
Tonik trawienny i stymulant
Wiatropędny
Przeciwzapalne, 
Przeciwskurczowe
Przeciwbólowy
Uspokajający nerwowy, relaksujący

Wskazania terapeutyczne:
Bębnica - nadmierne produkowanie gazów czego efektem jest wydęcie brzucha
Zaparcie
Zapalenie okrężnicy
Bóle mięśniowo-szkieletowe
Nerwowość, stres, niepokój

Nie stosować w pierwszych 3 miesiącach ciąży oraz w okresie karmienia, dzieci do lat 10 zawsze pod kontrolą aromaterapeuty lub lekarza. 
Do uzyskania 10 ml olejku eterycznego potrzeba około 1-2 kilograma nasion.