Paczula (pogostemon cablin - labiadas)
Olejek eteryczny z Paczuli pozyskuje się z destylacji liści i kiełków krzaku wiecznie zielonego pochodzącego z Malezji, gdzie nazywany jest cablan, aktualnie uprawiany w wielu miejscach między innymi na wyspach Seszelach i w Indiach.
W Indonezji i Chinach może osiągnąć nawet do 90 cm. Kwitnie na biało, kaskadowo wielokwiatowo, pocierając liście uwalnia się przepiękny zapach ziemi i drewna tak charakterystyczny dla tego olejku eterycznego, zbiera się dwa, trzy razy do roku.
Liście i pędy krzaku suszy się już na plantacji, tak żeby nie zostały zniszczone, roślina silnie wyjaławia glebę i dlatego jest uprawiana naprzemiennie z innymi uprawami zmieniając ją co trzy do czerech lat.
Produkcja światowa olejków to około 500 ton rocznie z czego 450 jest produkowana na Sumatrze i wyspie Nias, najlepsze zbiory i destylacje tego olejku eterycznego pochodzą z Singapuru, to właśnie Malezja eksportuje olej nierektyfikowany.
Drugim producentem olejku z Pachuli są Chiny i olejek ten uważany jest za gorszy jakościowo i jest on znacznie tańszy.
Olejek również pozyskuje się w Indiach, ale jest on w zasadzie używany tylko na potrzeby tego kraju.
Największymi odbiorcami olejku jest Szwajcaria, USA, Indie, Japonia.
Olejek eteryczny z Paczuli w medycynie chińskiej i japońskiej odgrywał od zawsze szczególne znaczenie: stymuluje, na zaburzenia żołądkowe, doskonały antyseptyk.
Znany jako antydotum na ukąszenia węży, jak również różnych insektów.
Lekarze Arabscy do dziś dnia stosują go na spędzenie temperatury oraz inne choroby.
Ususzone liście i pędy poddaje się destylacji, olejek jest przezroczystym płynem w kolorze brązowym, może być również w kolorze zielonym lub pomarańczowym w zależności od miejsca gdzie rósł.
Ma charakterystyczny zapach, trwały, ziemisty przenikliwy.
Destylowany w krajach, gdzie jest uprawiany, przechowywany w opakowaniach metalowych, które często korodują i dlatego dodatkowo mogą nabierać koloru rdzy, do tego stopnia że nawet mogą zaburzyć ich właściwości.
Skład: Pachulol 25-50%, sesquiterpenos, aldechydy benzoico i cinamico, cadineno, carvona, cariofileno, ceruleina, eugenol, humuleno i seycheleno. Liście posiadają od 35-40 % kamfory paczulowej.
Środki ostrożności: Olejek paczulowy może być podrabiany, używa się do tego cubeby i cedru, wyrabiany również jako syntetyk, ale bez większego powodzenia.
Właściwości medyczne i kosmetyczne:
Wielu znanych badaczy studiowało właściwości antyseptyczne olejku paczulowego między innymi Gatti i Cayola w 1922, Sarbach w 1962 roku.
Jest uznanym olejkiem eterycznym na różne zaburzenia skóry jak alergie, opryszczki, liszajec, odleżyny, oparzenia, popękana skóra, hemoroidy, trądzik, łojotok i wypryski, działa silnie ujędrniająco na skórę, ważny czynnik przy tworzeniu kosmetyków odmładzających.
Do skór trądzikowych: 10 ml oleju migdałowego, 1 ml olejku z kiełków pszenicy, 5 kropli Paczuli, wykonaj delikatny masaż na czystą bez makijażu skórę 2 razy dziennie.
Szukasz szkolenia z aromaterapi my je prowadzimy: info@alchemiaurody.pl